Voorbeeld uit de praktijk: bewijsbeslag
In zaken waarbij door de ene partij inbreuk wordt gemaakt op het intellectuele eigendom van de andere partij, kan het leggen van een conservatoir (digitaal) bewijsbeslag uitkomst bieden. Vaak gaat hem om inbreuken in de sfeer van het octrooi-, auteurs- en merkenrecht. Door middel van een bewijsbeslag wordt het bewijs dat zich bij de inbreuk makende partij bevindt veiliggesteld, zodat de bewijsmiddelen niet kunnen worden kwijtgemaakt of verborgen.
Het bewijsbeslag is een bewarende maatregel en kan pas worden gelegd nadat er verlof is verleend door de Voorzieningenrechter. Na beslaglegging mag de eisende partij het verkregen bewijs niet direct inzien. Het wordt ‘bewaard’ door een onafhankelijke bewaarder. Deze bewaarder is doorgaans een deskundige op het specifieke vakgebied waarvoor het betreffende beslag wordt gelegd. Na het opstarten van de eigenlijke procedure zal duidelijk worden of het bewijs mag worden ingezien of niet. Dit kan afhangen van het feit of de wederpartij toestemming verleent en of de rechter dit toestaat dan wel verbiedt.
Ons kantoor wordt vaker ingeschakeld om bewijsbeslag te leggen. Zo hebben wij een keer op verzoek van een aantal Amerikaanse softwarebedrijven bewijsbeslag gelegd bij een drietal B.V.’s die -zo was het vermoeden- zonder geldige licentie binnen hun eigen bedrijven gebruik zouden maken van de software (in casu betrof het een technisch tekenprogramma) van de eisende partijen. Omdat het hier om drie verschillende B.V.’s met verschillende kantooradressen ging, was het zaak dat wij met drie ‘ploegen’ bestaande uit deurwaarder, deskundige, slotenmaker en Hulpofficier van Justitie tegelijkertijd bij de bedrijven zouden aankloppen. Dit om te voorkomen dat het ene bedrijf het andere van onze komst zou informeren en men tijd zou hebben gehad om het bewijs te vernietigen of te verduisteren. In deze zaak was het dan ook van het grootste belang elkaar op de hoogte te houden van de bevindingen ter plaatse. Tevens moesten de deurwaarders ervoor waken dat de bedrijfsvoering van de betreffende bedrijven zo min mogelijk zou worden gestoord.
Eenmaal op de adressen aangekomen en aldaar de komst van ons doel te hebben uitgelegd, hebben de deskundigen de systemen doorzocht en is bij alle drie de bedrijven bewijsmateriaal gevonden. Na dit onderling te hebben gecommuniceerd zijn deze systemen vervolgens in beslag genomen. Normaal gesproken zouden ze daarna in bewaring worden gegeven. In de betreffende zaak hebben partijen echter nog uren onderhandeld en is er uiteindelijk een schikking getroffen. Hierop hebben wij de inbewaargeving van het bewijsmateriaal opschort totdat aan alle voorwaarden van de schikking is voldaan. Het laat zien dat het bewijsbeslag een zeer effectief middel kan zijn om bewijs niet verloren te laten gaan en om snel tot oplossingen te komen.
